Dla urządzeń podłączonych do sieci Modbus RTU obowiązują inne zasady podłączania. Urządzenia są podłączone za pomocą dwóch przewodów A i B.
Realizacja połączenia GND ze źródłem 24 V DC nie jest konieczna. Jednak jeśli urządzenia, zgodnie z zaleceniami producenta, wymagają takiego połączenia, należy je zrealizować.
Adresowanie urządzeń
Ponieważ producenci zazwyczaj konfigurują swoje urządzenia peryferyjne na adres 1, każdemu urządzeniu, przy podłączaniu sekwencyjnym, należy przydzielić prawidłowy adres identyfikacyjny w zakresie 1–250.
Urządzenia o tym samym adresie w systemie nie działają.
Zakończenie magistrali
Zaleca się zakończenie magistrali rezystorem 120 Ω. Niektóre produkty mają ten rezystor już wbudowany, w takim przypadku nie trzeba go dodatkowo montować na zaciskach przyłączeniowych.
Typy urządzeń
Urządzenia, które komunikują się protokołem Modbus RTU, to zazwyczaj systemy rekuperacji, klimatyzacji, urządzenia do pomiaru energii, moduły wyjść przekaźnikowych i moduły wejściowe.
Parametry komunikacyjne
Aby prawidłowo komunikować się z Modbus, wszystkie urządzenia peryferyjne muszą mieć ustawiony ten sam protokół komunikacyjny z taką samą szybkością transmisji, parzystością i liczbą bitów stopu.
Wymagania dotyczące okablowania
Dla klasycznych sieci RS485 i Modbus RTU przeznaczonych do zastosowań przemysłowych przewidziany jest typ kabla spełniający wymagania EIA RS-485 o impedancji 120 Ω.
Do stworzenia magistrali Modbus RTU z blokami sterującymi TapHome można użyć kabli typu Cat5E, Cat6, Cat6A i innych.
Okablowanie certyfikowane dla sieci RS-485 nie jest wymagane.
Ponadto nie jest ściśle określone ekranowanie kabla jako całości ani oddzielnie w poszczególnych parach.
W przewodach, które nie są ekranowane indywidualnie w parach, nie zaleca się prowadzenia dwóch różnych sieci szeregowych, takich jak RS-485 i LAN 100/1000 MBit, ani innych zbiorczych rozprowadzeń EZS, EPS, Modbus RTU itp.
Schemat okablowania
